Persuasion – ชักชวน คนพิถีพิถันจะโกรธเคือง

คนพิถีพิถันจะโกรธเคือง แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับ “Persuasion” เวอร์ชันใหม่นี้ของ Jane Austen แทบไม่เกี่ยวอะไรกับการปรับปรุงโฉมสมัยใหม่เลย เราได้เห็นความร่วมสมัยนับไม่ถ้วนเกี่ยวกับเพลงคลาสสิกของ Austen ตั้งแต่การจับคู่ระดับไฮสคูลของ “Clueless” ที่ยกมาจนถึง “Emma” ล่าสุด

ซึ่งยังคงความสมจริงของช่วงเวลา Regency แต่มีความสดใหม่และมีชีวิตชีวา ให้ความรู้สึกเหมือนใหม่ . ในปีนี้เอง “Fire Island” ของ Andrew Ahn มีวิสัยทัศน์ที่จะนำ “Pride and Prejudice” มาเปลี่ยนให้เป็นหนังรอมคอมในสวรรค์ที่แปลกประหลาด

หากมีสิ่งใด “การชักชวน” ของผู้กำกับ Carrie Cracknell ประสบความสำเร็จในช่วงเวลาเต็มวงกลมที่น่าสนใจของวัฒนธรรมป๊อป ออสเตนมีอิทธิพลต่อ “Bridget Jones’s Diary” และตอนนี้บริดเก็ตเองก็ดูเหมือนจะมีอิทธิพลต่อการแสดงอันมีเสน่ห์ของดาโกตา

จอห์นสันของแอนน์ เอลเลียต มีการดื่มไวน์แดงจำนวนมากจากขวดโดยตรง ร้องไห้ในอ่างและนอนอยู่บนเตียง เล่าถึงความโศกเศร้าที่โรแมนติกของเธอด้วยไหวพริบที่คุ้นเคยและเอาแต่ใจตัวเอง เธอยังทำลายกำแพงชั้นที่สี่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า สไตล์ “Fleabag” ด้วยผ้าแห้งหรือกลอกตาตามจังหวะ แอนพูดติดตลกว่าเธอ “เฟื่องฟู”

และเห็นได้ชัดว่าเธอเป็นอะไรก็ได้ แต่เธอชนะในสภาพที่สูญเสียมากจนเราอดไม่ได้ที่จะหยั่งรากลึกเพื่อเธอ จอห์นสันไม่ใช่คนตลกบ่อยนัก ลองกลับไปดู “Fifty Shades of Grey” หากคุณกล้าที่จะลองลิ้มรสการ์ตูนที่ไม่ค่อยมีใครรู้จักของเธอ ดังนั้นการได้เห็นเธอแสดงออกถึงด้านนั้นจึงเป็นเรื่องน่ายินดี ความสามารถอีกครั้งที่นี่

จอห์นสันและผู้เล่นสนับสนุนหลายคนจัดการแสดงภาพยนตร์ร่วมกันเมื่อขาดเดิมพันและน้ำหนักทางอารมณ์ขู่ว่าจะดึงมันออกจากกัน ถึงกระนั้น ก็ยังเป็นไปไม่ได้ที่จะสนใจว่าแอนน์จะลงเอยกับเฟรเดอริค เวนท์เวิร์ธหรือไม่ เพราะในขณะที่คอสโม จาร์วิสแสดง เขาเป็นคนที่แข็งกระด้างและไม่เหมือนใคร

ไม่มีช่วงเวลาใดในการโต้ตอบของพวกเขาที่ทำให้เราเข้าใจว่าทำไมผู้หญิงที่ใช้งานได้จริงและฉลาดหลักแหลมจึงชอบเขามาตลอดแปดปีที่ผ่านมา นวนิยายเรื่องสุดท้ายของออสเตนเรียกว่า “การโน้มน้าวใจ” เพราะมันเกี่ยวกับการที่พวกเย่อหยิ่งที่อยู่รอบ ๆ แอนเกลี้ยกล่อมให้เธอปฏิเสธเวนท์เวิร์ธเมื่อเขาไม่มียศหรือโชคลาภ

ตอนนี้เขากลับมาแล้ว และเขาเป็นกัปตัน แต่เขาก็ยังรู้สึกเบื่อหน่าย แอนน์และเวนท์เวิร์ธเชื่อมต่อกันใหม่ต้องมีระยะห่างและความอึดอัดใจ แต่ก็ไม่มีการเสียดสีหรือความตึงเครียด ทำให้เราคิดว่าเพื่อนและครอบครัวของเธอน่าจะมีความคิดที่ถูกต้องตั้งแต่เมื่อไร

แอนยังคงเป็นโสดตลอดหลายปีที่ผ่านมา แต่ครอบครัวของเธออยู่ในสภาพที่ยุ่งเหยิงในช่วงเริ่มต้นของภาพยนตร์เรื่องนี้ ใกล้จะล่มสลายทางการเงินเนื่องจากนิสัยการใช้จ่ายเงินที่หุนหันพลันแล่นของเซอร์วอลเตอร์ เอลเลียต (ริชาร์ด อี. แกรนท์) ที่ไร้ประโยชน์ในการคัดเลือกนักแสดงผู้เฒ่าผู้เฒ่าผู้แก่)

ครอบครัวต้องลดขนาดลงเป็นที่อยู่อาศัยที่เหมาะสมกว่านี้ในขณะนี้ ขณะที่พวกเขาย้ายออกจากที่ดิน พลเรือเอกครอฟต์และภรรยาของเขาย้ายเข้ามา และเธอก็เป็นน้องสาวของเวนท์เวิร์ธ การกลับมาของเขาจากสงครามนโปเลียนทำให้แอนน์ต้องไตร่ตรองถึงความรักของพวกเขา

ซึ่งรวมถึง “เพลย์ลิสต์” ที่เขาสร้างให้เธอ ซึ่งเป็นแผ่นโน้ตเพลงที่ชาญฉลาด สำเนียงอังกฤษของจอห์นสันนั้นพอดูได้ เธอไม่ได้หักโหมจนเกินไปและกลายเป็นการล้อเลียนที่หรูหรา แต่เธอก็ไม่สอดคล้องกันเล็กน้อยที่นี่ ยังคงมีจิตวิญญาณรูปแบบใหม่ที่น่าสนใจในสายตาของเธอ และแน่นอนว่าเธอสดใสแม้ในความวิตกกังวลและความเศร้าโศก

แน่นอน อุปสรรคต่างๆ ขวางทางแอนน์และเวนท์เวิร์ธในการคืนดีกัน

เหนือความภาคภูมิและความหวาดระแวงของเขา Mia McKenna-Bruce เป็นคนบีบแตรในฐานะ Mary น้องสาวที่คลั่งไคล้และหลงตัวเองของ Anne; ความจริงที่ว่าเธอตระหนักดีและพูดถึงข้อบกพร่องมากมายของเธออย่างเฉียบขาดทำให้เธอดูน่าดึงดูดยิ่งขึ้น นักแสดงหน้าใหม่

Nia Towle นำความกระปรี้กระเปร่ามาสู่บทบาทของ Louisa น้องสะใภ้ของ Anne และเป็นหนึ่งในตัวอย่างหลายๆ ตัวอย่างของภาพยนตร์เรื่อง “Bridgerton” ที่ใช้วิธีการคัดเลือกนักแสดงที่ผิดยุคและหลากหลายทางเชื้อชาติ อย่างไรก็ตาม หลุยซ่าน่าจะสร้างความสัมพันธ์ที่โรแมนติกกับเวนท์เวิร์ธที่รู้สึกว่ารีบร้อนและไม่ได้รับจากบทของรอน เบสผู้มากประสบการณ์และอลิซ วิคตอเรีย วินสโลว์ผู้มาใหม่

และเมื่อ Henry Golding ปรากฏตัวในฐานะนายเอลเลียตผู้หยิ่งผยอง ลูกพี่ลูกน้องแคดดิชของแอนน์ เขาก็มอบจุดประกายความโรแมนติกที่จำเป็นมากจนคุณแทบอยากจะหวังว่าเธอจะหนีไปกับเขาแล้ว แน่นอนว่าเขาคิดผิดทั้งหมดสำหรับเธอ แต่เขาเป็นผู้ชายคนเดียวที่อยู่ในระดับสติปัญญาของเธอ ผู้คนที่สวมเสื้อผ้าสุดเก๋และหยอกล้อกันเล่นๆ: ได้โปรดให้มากกว่านี้หน่อยเถอะ

อย่างน้อยที่สุดเครื่องประดับอันเขียวชอุ่มที่คุณกำลังมองหาในการดัดแปลงแบบออสเตนก็มีอยู่ที่นี่ เนื่องจากเรื่องราวเดินทางจาก Kellynch Hall อันโอ่อ่าไปยังชนบทที่แปลกตาของ Uppercross ไปจนถึงหน้าผาอันน่าทึ่งของ Lyme ไปจนถึงทาวน์โฮมสุดเก๋ของ Bath

แสงไฟจะเย็นและลึกลับในตอนกลางคืน สว่างไสวและเต็มไปด้วยคำสัญญาในเวลากลางวัน (โจ แอนเดอร์สัน ซึ่งภาพยนตร์เรื่องก่อนๆ ได้แก่ “The Old Man and the Gun” ของเดวิด โลเวอรีให้ภาพยนตร์ที่ชวนฝัน) คุณต้องการชุดที่ปลิวไสวท่ามกลางสายลมทะเล คุณมีมัน และนั่นก็เพียงพอแล้ว

 

ติดตามบทความ / ข่าวสารเพิ่มเติม ได้ที่ : schoonerjoshua.com