ขี่ JR Kyushu และทำความรู้จักกับชาวบ้าน Itsuk (4) โดยรวบรวม Yusu ทำแยมและร้องเพลง Doraemon

อยากเห็นดาวที่บ้านอายุ 80 ปี เอนกาวะ Engawa แปลว่า ระเบียง บ้านหลังนี้เป็นของชาวบ้าน หลังจากที่เธอเสียชีวิต มันก็กลายเป็นบ้านร้าง ลูกชายของเจ้าของบ้านอาศัยอยู่ในเมืองใหญ่ ตัดสินใจมอบบ้านหลังนี้ให้กับหมู่บ้าน กลุ่มชาวบ้านที่นำโดยโยทากะซังได้ปรับปรุงบ้านเพื่อเตรียมเปิดร้านกาแฟเล็กๆ

พิซซ่าที่ปรุงจากวัตถุดิบในท้องถิ่นมีจำหน่ายที่นี่ ใช้ชาต้มชาจากน้ำแร่ธรรมชาติที่ได้จากภูเขาที่สูงกว่า 1,000 เมตร และจะเป็นจุดดูดาวที่สวยงามมาก

เราไปที่นั่นเพื่อรับประทานอาหารกลางวัน มีจานเล็กๆ วางอยู่บนโต๊ะอย่างเป็นระเบียบ บางตัวอยู่ในกล่อง มีป้ายชื่อผู้ผลิตอยู่ข้างๆ เมื่อทานอาหารเสร็จ Kana-chan ก็นำของที่ระลึกที่ทุกคนที่นี่ช่วยกันทำ เป็นรูปแบบโอริกามิต่างๆ ในถุงที่มีชื่อพวกเราทุกคนแนบมาด้วย คะนะจังเป็นผู้ดูแลที่นี่อีกคน จิตอาสาทำงานให้หมู่บ้าน

เมื่อตอนเป็นเด็ก เธอมักจะกลับมาเยี่ยมปู่ย่าตายายและปู่ย่าตายายที่นี่ในช่วงปิดเทอม และเมื่อพ่อของเธอตัดสินใจกลับไปอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านคะนะจังตามกลับไปช่วยเหลือชุมชนที่นี่

ฮิสทอเรีย เทอเรซ อิทสึกิดานิ

เป็นนิทรรศการเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม และวิถีชีวิตของหมู่บ้านอิซึกิ เราชอบนิทรรศการแนวตั้งของเครื่องมือพื้นบ้าน เพราะมันใช้พื้นที่ไม่มากแต่ทำให้นิทรรศการน่าสนใจ เราสามารถกินและดื่มชาในร้านกาแฟเล็กๆ แห่งนี้ได้ Kinai Cafe ขายอาหารโดยใช้วัตถุดิบในหมู่บ้าน น่าเสียดายที่เราไปถึงที่นั่นเวลาอาหารกลางวันที่ผ่านมา

นอกจากนี้ยังมีห้อง Kodomo Kan ให้คุณแม่พาลูกๆ มาเล่นด้วย ภายในห้องมีบ่อบอลไม้ บ้านไม้ ร้านโมเดล และของเล่นไม้อื่นๆ ที่แม้แต่ผู้ใหญ่อย่างเรา หลงอยู่ในห้องนี้ ใช้เวลาหลายชั่วโมงในห้องนี้ ข้างห้องของเล่นมีมุมห้องสมุดเล็กๆ เต็มไปด้วยหนังสือที่ชาวบ้านสามารถยืมกลับมาอ่านได้ อยู่ใกล้กับโรงเรียน

เราก็เลยเห็นภาพเด็กๆ มานั่งอ่านหนังสือและทำการบ้านในบริเวณห้องสมุดนี้กันเถอะ นอกจากนี้ยังมีมุมที่คุณสามารถฟังเพลงของ Itsuki Lullaby ได้มากจนคุณหลับไป

สื่อสารผ่านงานฝีมือ อาหาร เพลงการ์ตูน และการเต้นรำ

เราจัดงานปาร์ตี้ที่มิยาโซโนะ ซึ่งเป็นบ้านครบรอบ 100 ปีที่เราพักอยู่เพื่อทำความรู้จักกับคนในท้องถิ่นมากขึ้น และเพื่อขอบคุณทุกคนก่อนจากไป ทุกคนที่เราพบก่อนหน้าที่จะพบกันอีกครั้งในคืนนี้ ยูชานขอให้เราเตรียมภาพและพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่เราทำในประเทศไทยเพื่อเป็นแรงบันดาลใจให้ชาวบ้าน

เราตั้งค่ามุมยานเล็ก ๆ เล่านิทานผ้านวมเย็บมือ กระเป๋าทำจากผ้าที่ย้อมด้วยสีจากป่าหลังบ้าน เสื้อผ้าที่ตัดเย็บและออกแบบจากผ้าลายพิเศษ พร้อมทำอาหารไทย เช่น ผัดไทย แกงเขียวหวาน ส้มตำ และต้มยำยูสุแทนมะนาว

ชาวบ้านและเพื่อนจากสมาคมท่องเที่ยวสีเขียวกว่า 30 คนมาพบกันในคืนนั้น ทุกคนนำเมนูโฮมเมดอย่างเกาลัดต้มน้ำตาล เต้าหู้ผัดน้ำซุปเห็ด ผัดหน่อไม้ป่าใส่เกลือและไข่ สาเกหมักน้ำตาลทรายแดงอายุ 2 ปี

วาราบิที่เก็บในเดือนที่ 5 ผัดมายองเนสกับพริกเล็กน้อย ชาวบ้านบอกว่ากินกับสาเกก็อร่อย เห็ดฮิตาเกะผัด โมจิถั่วแดง หัวผักกาดดองในเกลือและน้ำส้มสายชูยูซุ Kobudon และปลา Yuzu Aged จากแม่น้ำ Kawabe มาบอกเล่าความพิเศษของอาหารของพวกเขา

เพลงประกอบการ์ตูน เช่น โดเรมอน อิคคิวซัง สามเณรหนุ่มฉลาด ที่ร้องเพลงได้จนหัวใจตั้งแต่เด็ก เป็นเครื่องมือชั้นดีที่เราใช้ในการสื่อสารและเชื่อมต่อ มันนำรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และทำให้ทุกคนเป็นอิสระจากข้อจำกัดทางภาษา

นี่คือข้อความจากแม่ฮิโตมิที่ส่งถึงอ้อมเพื่อบอกว่าทุกคนที่นั่นตัดสินใจมาเยี่ยมเราที่เมืองไทยในไม่ช้านี้ เพียงไม่กี่วันในหมู่บ้านทำให้เราผูกพันเหมือนญาติสนิท ขอบคุณ Yujang ผู้หญิงที่ยอดเยี่ยมและหัวใจที่ยิ่งใหญ่ของเธอ ผู้หญิงที่คิดถึงคนอื่นก่อนตัวเองเสมอ ขอบคุณที่พามารู้จักหมู่บ้านที่คุณรัก ขอบคุณสำหรับการต้อนรับที่อบอุ่นของทุกคน แล้วเราจะกลับไปตามสัญญาเพื่อดูดอกสึบากิบานพร้อมกัน

ติดตามบทความ / ข่าวสารเพิ่มเติม ได้ที่ : schoonerjoshua.com